Mute ombre

Ίσκιοι βουβοί αραγμένοι στη σκάλα
μάτια θολά που κράτησαν εικόνες θαλασσινές
κύματα με τη γλυκιάν αγωνία στην κάτασπρη ράχη
γυμνός κυλίστηκα μέσα στην άμμο μα δεν υποτάχτηκα.

Και δεν αγάπησα μόνον εσένα που τόσο με κράτησες
όπως αγάπησα τα ναυαγισμένα καράβια με τα τραγικά ονόματα
τους μακρινούς φάρους, τα φώτα ενός απίθανου ορίζοντα.


Mute ombre approdate alla scala,
occhi velati che conservano immagini marine,
onde con dolce affanno sulla candida cresta,
nudo, ma non sottomesso, scorrevo sulla spiaggia.

E non ho amato te solo, che tanto hai avuto cura di me,
poiché ho amato le navi naufragate con tragici nomi,
i fari lontani, le luci di un orizzonte improbabile.

android2020 © 14.06.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info