Strade solitarie
Πήρα τους δρόμους να σε βρω
χλωμό μου παλληκάρι.
Μεσ’ την καρδιά μου ένα βουνό
που σκέπαζε τον ουρανό,
το φως απˊτο φεγγάρι.
Έρημοι δρόμοι, χαμένη ελπίδα,
μια πολιτεία χωρίς ζωή.
Ψυχές κουρέλια στην καταφρόνια,
στα πεζοδρόμια περνά η ντροπή.
Νύχτωσα σε άγνωστους σταθμούς
και σε μουντά λιμάνια.
Σε έψαξα μέσα στους πολλούς
και μάζευσα πικρούς καημούς
για τη φτωχή μου μάνα.
Sono andata per le strade per trovarti
mio bel, pallido ragazzo.
Ho il cuore pesante come una montagna
che ha nascosto il cielo,
e la luce della luna.
Strade solitarie, speranza perduta,
una città senza vita.
Le persone sono stracci nello sprezzo,
sui marciapiedi passeggia la vergogna
Ha fatto notte su una stazione sconosciuta
e su porti torbidi.
Ti ho cercato fra molti,
e ho raccolto amari dolori
per la mia povera madre.
android2020 © 01.01.2017