Mura
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δε σκέπτομα : τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη.
Διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Senza una riflessione, senza pietà, senza vergogna,
hanno eretto attorno a me alte e possenti mura.
E ora giaccio e mi dispero qui.
Non riesco a pensare ad altro: queste mura mi divorano la mente.
Perché avevo da fare molte cose là fuori.
Ah! Come se non me ne fossi accorto, mentre le mettevano su.
Ma io non ho udito ne' strepito ne' rumore quando edificavano !
Impercettibilmente mi hanno chiuso fuori dal mondo.
android2020 © 27.03.2017