Le coltellate
Οι μαχαιριές οι πισώπλατες που σφάζουνε
Κι άλλες βραδιές αξημέρωτες βαριές
Μην ξαναρθούν κι ας γυρεύουν κι ας με ψάξουνε
Κι άλλες φωτιές μη με κάψουν μη με βρουν
Σαν τις δικές σου τις αμαρτίες
Τα παραμύθια τις αδικίες
Να ’σαι καλός και να δίνεσαι πώς γίνεται
Να σε πατούν και κρυφά σου να γελούν
Άλλη αυγή που απ’ τον πόνο ξετυλίγεται
Κι άλλο "γιατί" απ’ τα χείλη μου μη βγει
Για τις δικές σου αμαρτίες
Τα παραμύθια τις αδικίες
Spero che non ritornino e vadano in giro a cercarmi,
come coltellate che uccidono alle spalle,
certe notti gravi senza fine,
e che altri incendi non mi raggiungano per ardermi.
Come le tue colpe
come le ingiustizie e le fole che racconti.
Sii buono e prendi le cose come vengono,
lascia che ti calpestino e che ti deridano di nascosto,
un’altra alba sorgerà dal dolore,
e perché altro non può uscire dalle mie labbra.
Sulle tue colpe
sulle ingiustizie e le fole che racconti.
android2020 © 31.01.2017