Mio bel mondo
'Όμορφε μου κόσμε, μενεξέ και δυοσμε σ’ αδικήσανε... Το γλυκό σου βλέμμα , με χολή και αίμα το ποτίσανε... Τούτο το παράπονο στην πικρή ζωή μου να σβηνε σαν όνειρο μια γαλάζια αυγή. Σ'ένα κόσμο άπονο κλαίω μοναχή μου τη χαρά που μου κλεψαν μέσα απ την ψυχή... Όπου μέρες άσπρες, αγκαλιές κι αγάπες φιλαράκο μου, στον πικρό Σεπτέμβρη, ποιος θα ρθεί να σε βρει φουκαράκο μου. Τούτο το παράπονο στην πικρή ζωή μου να σβηνε σαν όνειρο μια γαλάζια αυγή. Σ ένα κόσμο άπονο κλαίω μοναχή μου τη χαρά που μου κλεψαν μέσα απ την ψυχή...		Mio bel mondo, violetta e menta, ti hanno fatto un'ingiustizia... Il tuo dolce sguardo, con bile e sangue lo hanno bagnato... Questo sconforto nella mia vita amara finisca come un sogno un'alba azzurra. In un mondo insensibile piango da sola la gioia che mi hanno rubato dentro l'anima... Dove saranno belle giornate, abbracci e amori, amico mio, nell'amaro settembre, chi verrà a trovarti amico mio. Questo sconforto nella mia vita amara finisca come un sogno un'alba azzurra. In un mondo insensibile piango da sola la gioia che mi hanno rubato dentro l'anima...
android2020 © 01.01.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info