Grécia país
Άδεια θρανία, στην επαρχία που σε ματώνει
η ιστορία, ένα κοντάρι σ’ ένα μπαλκόνι
σκούρες οθόνες στα καφενεία με τις ειδήσεις
θέλεις να τρέξεις, θέλεις να παίξεις, να αγαπήσεις.
Ένα ραδιόφωνο στο μαξιλάρι ξυπνάει το σώμα
ο Μητροπάνος με τις κουρτίνες σε κάνει λιώμα
πέντε χαράματα δε λέει να φύγει απ’ το μυαλό σου
κλείνεις τα μάτια, είσαι επιτέλους ο εαυτός σου.
Κραυγές απ’ το σκυλάδικο
η νύχτα ένα τρελάδικο
ουρλιάζουν τα ηχεία,
μέσα στο πανδαιμόνιο
σε κυνηγάει τ’ όνειρο
Ελλάδα- επαρχία.
Μια εφηβεία, στην επαρχία τσαλακωμένη
και μια παιδεία που σου κουνιέται βαριεστημένη
ανοίγεις μπύρες στο πανηγύρι που δε σου πάει
τα ξαναρίχνεις στην παντρεμένη που σου τη σπάει.
Μπαίνεις στο internet για να ξεφύγεις, να ταξιδέψεις
θέλεις το σώμα σου και την ψυχή σου να τα ξοδέψεις
κι ένα κανάλι να χαριεντίζεται μ’ ένα Νομάρχη
πόσο κοντά μου νιώθω την Πρέβεζα του Καρυωτάκη.
vazios bancos no país que sangra
história, um pólo em um balcão
telas escuras em cafés com notícias
que deseja executar, você quer jogar, amar.
Um rádio no travesseiro acorda no corpo
os Mitropanos as cortinas te deixam bêbado
cinco caras amanhecem sem dizer saia de sua mente
feche os olhos, você está finalmente em si mesmo.
Chora a partir da escuta
a noite uma loucura
gritam alto-falantes,
em pandemônio
para perseguir o sonho
Grécia- país
Um adolescente no país
e uma cultura que está agitando o seu entediado
abrir cervejas na celebração que você não vá a sua
o descartados casaram em que os intervalos.
Você entra na internet para escapar, para viajar
você quer que seu corpo e sua alma para passar
e um lúdico canal com um prefeito
quão perto eu sinto Preveza Karyotakis.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.09.2016