El día se va despacio | ||
Η μέρα γέρνει αργόπρεπα με τη νυχτιά στον ώμο της, πλατύ μαντύα ρίχνοντας σε θάλασσες και σε ρυάκια. Τα λιόδεντρα όλα καρτερούν τη νύχτα του αιγόκερω και μια αύρα καβαλλάρισσα πηδάει τις μολυβοκορφές. Ο Αντόνιο Τόρρες ο Χερέδια παλιά γενιά των Καμπορίων, δίχως βέργα λυγαριάς, τώρα όλο εναχάει μέσα από πέντε τρίκοχα. | El día se va despacio, la tarde colgada a un hombro, dando una larga torera sobre el mar y los arroyos. Las aceitunas aguardan la noche de Capricornio, y una corta brisa, ecuestre, salta los montes de plomo. Antonio Torres Heredia, hijo y nieto de Camborios, viene sin vara de mimbre entre los cinco tricornios. | |
Avellinou © 01.12.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info