Final de Muerte de Antoñito el Camborio | ||
Απόδοση στίχων Οδυσσέας Ελύτης. Τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του και με το πλάϊ ξεψύχησε, φλουρί ολοζώντανο που πιά δεν ξαναγίνεται άλλος. Άγγελος βεργολυγερός του `θεσε προσκεφάλι, άλλοι αχνορόδινοι έγειραν και τ’ άναψαν καντίλι. Και όταν οι τέσσερις ξαδερφοί φτάσανε στο Μπεναμεχί, καμία θανάτου πια κραυγή, αίμα στο Γουαδαλκιβίρ. | Versos de F. G. Lorca: Tres golpes de sangre tuvo y se murió de perfil. Viva moneda que nunca se volverá a repetir. Un ángel marchoso pone su cabeza en un cojín. Otros de rubor cansado encendieron un candil. Y cuando los cuatro primos llegan a Benamejí, voces de muerte cesaron cerca del Guadalquivir. | |
Avellinou © 04.12.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info