Faça algo
Ο θυμός και όσοι ξέρω
λένε να μην υποφέρω
Ξαφνικά με κάποιο τρόπο
οι κουβέντες πιάνουν τόπο
άρχισε η επιρροή
Ο θυμός αυτός που σου `χω
σαν κλειστό με πνίγει ρούχο
κι ανασαίνω ακόμα όμως
ποταμός με παίρνει ο δρόμος
αν με θες κόψε τη ροή
Έχω όπως κι εσύ άμυνες πολλές
έχω και ροπή στις υπερβολές
έχω το θυμό που ό,τι και να πει
εύκολα μπορεί να ανατραπεί
Κάνε κάτι για να μείνω
Μη μ´ αφήνεις να σ’ αφήνω
Κράτησε με με ένα βλέμμα
Κάνε πως πονάς
Κάνε κάτι πες μια λέξη η καρδιά μου
θα πιστέψει άλλο ένα ψέμα
ότι μ´ αγαπάς κι ας μη μ’ αγαπάς.
Ο θυμός που κι άλλα ξέρει
Θα μετρήσει τι συμφέρει
Να κρατήσω να πετάξω
Τι μου πάει να ταιριάξω
Κι ύστερα, θα ντυθώ θα βγω
Ο θυμός δε θα θυμάται
Τα κορμί σου πού κοιμάται
Και στου πρωινού το χρώμα
Θα ξυπνήσω με άλλο σώμα
Έτοιμη είμαι από καιρό
A raiva e aqueles que sei
dizem para não eu sofrer
De repente, de alguma forma
as palavras passam
começam a influenciar
A raiva que eu tenho de você
como fechada, como sufocada roupa
e até mesmo respiro ainda, mas
o rio me recebe no caminho
se você quiser cortar o fluxo
tenho e você em um monte de defesas
inclino aos exageros
tenho raiva de tudo que me diga
facilmente pode inverter
Faça algo para eu ficar
Não deixe que eu te deixe
Ele me manteve com um olhar
Como dói
Faça algo dizer uma palavra meu coração
vai acreditar outra mentira
quanto me ama e quanto não me ama
A raiva que mais sabem
Vai medir o que se adapte
Seguro e voo
O que me ajuste
E então, eu vou me vestir
A raiva não vai lembrar
Seu corpo que dorme
E na manhã a cor
Eu acordei em outro corpo
Estou pronta longa
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.09.2016