tabas
Μικρά πετράδια είμαστε
του δρόμου χαλικάκια,
άλλοι μας λεν’ πεντόβολα
και άλλοι κισκιντάκια.
Ανάμεσα στα δάχτυλα
σαν τη βροχή γλιστράμε
κι άλλες φορές θυμώνουμε
και σαν πουλιά πετάμε.
Δεν μας πάνε εμάς τα γκρίζα,
έχουμε αρχαία ρίζα
και αρχαία χρώματα.
Στο Βυζάντιο καλαλάτσια,
πιο παλιά πεντέλιθα
μας φωνάζαν και χαράζαν
πάνω μας ονόματα.
Μικρά πετράδια είμαστε
και πάμε χέρι- χέρι,
εμείς στη γη το βρήκαμε
το τυχερό αστέρι.
Πολλοί μας ρίχνουν στο χορό
μα λίγοι μας κερδίζουν,
άλλοι σκοτώνουν τον καιρό
κι άλλοι μας βασανίζουν.
Somos pequeñas piedrillas,
guijarros de la calle,
unos nos llaman pendevola
y otros kiskiddakia.
Entre los dedos
nos colamos como lluvia
y otras veces nos enfadamos
y volamos como pájaros.
No nos van los los grises,
tenemos raíz antigua
y colores antiguos.
En Bizancio "calalatsia",
y antes "pentelita"
nos llamaban y grababan
nombres sobre nosotras.
Somos pequeñas piedrecillas
y vamos dándonos la mano.
Nosotras hallamos en tierra
la estrella de la suerte.
Muchos nos hacen bailr
pero pocos nos ganan.
Unos matan el tiempo
y otros nos atormentan.
Avellinou © 30.07.2017