Los cuatro muleros
Τέσσερα παλληκάρια
μανούλα μάνα
καβάλα πάνε
στέκονται σε μια βρύση
μανούλα μάνα
και με κοιτάνε.
Αυτός με τη φοράδα
μανούλα μάνα
το νου μου παίρνει
ψηλός λιγνός και μαύρος
μανούλα μάνα
φιλιά μου στέλνει.
Τέσσερα παλληκάρια
μανούλα μάνα
στον κάμπο πάνε
βλέπουν θολό ποτάμι
μανούλα μάνα
και σταματάνε.
Το φως γιατί γυρεύεις
μανούλα μάνα
στην ανηφόρα
αφού η θωριά σου λάμπει
μανούλα μάνα
σαν ήλιος τώρα.
Τέσσερα παλληκάρια
τέσσερα παλληκάρια.
De los cuatro muleros,
que van al campo,
(¡ay madre!)
el de la mula torda,
moreno y alto.
(¡ay madre!)
De los cuatro muleros,
que van al agua,
(¡ay madre!)
el de la mula torda,
me roba el alma.
(¡ay madre!)
De los cuatro muleros,
que van al río,
(¡ay madre!)
el de la mula torda,
es mi marío.
(¡ay madre!)
A qué buscas la lumbre
la calle arriba
(¡ay madre!)
si de tu cara sale
la brasa viva.
(¡ay madre!)
(cuatro muleros
cuatro muleros)
Avellinou © 04.12.2016