Witte duif
Όποιος πόνεσε μέσα στη ζωή
όποιος έκλαψε σαν μικρό παιδί
τώρα τίποτα πια δε σου ζητά
μόνο στ’ όνειρο θα σ’ αναζητά
Άσπρο περιστέρι μεσ’ τη συννεφιά
μου `δωσες το χέρι να `χω συντροφιά
άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ
Όταν σήκωσα το βαρύ σταυρό
μου παράγγειλες να `ρθω να σε βρω
κι όταν δάκρυσα σαν την Παναγιά
ήταν άνοιξη και Πρωτομαγιά
Άσπρο περιστέρι μεσ’ τη συννεφιά
μου `δωσες το χέρι να `χω συντροφιά
άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ
Hij die leefde maar pijn leed
die huilde als een klein kind
vraagt jou nu om niets meer
maar in zijn dromen zoekt hij je nog
Witte duif in de wolken
je gaf me je hand, ik had een kompaan
witte duif, mijn zwarte veer
elke zomer zal ik op je wachten
Toen ik het zware kruis optilde
droeg je me op jou te komen zoeken
en toen ik weende als de H. Maria
was het lente en de eerste mei
Witte duif in de wolken
je gaf me je hand, ik had een kompaan
witte duif, mijn zwarte veer
elke zomer zal ik op je wachten
renehaentjens © 30.01.2020