Beautiful and strange homeland
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα
Ρίχνει να πιάσει ψάρια - πιάνει φτερωτά
στήνει στη γη καράβι - κήπο στα νερά
κλαίει φιλεί το χώμα - ξενιτεύεται
μένει στους πέντε δρόμους - αντρειεύεται
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα
Κάνει να πάρει πέτρα - τηνε παρατά
κάνει να τη σκαλίσει - βγάνει θάματα
μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι - πιάνει ωκεανούς
ξεσηκωμούς γυρεύει - θέλει τύραννους
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα
I've never seen such a beautiful and strange homeland
like the one that fate has given me.
Throws the net to catch fish and catches birds.
Launches a boat on land, builds a garden in the water.
Weeps, kisses the ground, migrates,
ends up in some crossroads all alone... matures.
I've never seen such a beautiful and strange homeland
like the one that fate has given me.
Reaches to grab a stone, decides not to,
carves it... produces miracles.
Takes a little boat and reaches oceans.
Yearns for uprisings, seeks tyrants.
I've never seen such a beautiful and strange homeland
like the one that fate has given me.
spgtgb, Thanassi © 25.04.2019