Me pilló el amanecer en las calles
Με πήρε το ξημέρωμα στους δρόμους
να σκέφτομαι και να παραμιλώ
καρδούλα μου πώς άντεξες τους πόνους
που μ’ έχουν καταντήσει πια τρελό
Μια λέξη απ’ το στόμα μου δε βγαίνει
γιατί έφυγε και τούτη η βραδιά
λες και την καταδίκη μου να φέρει
η μέρα που `ρχεται μες στην καρδιά
Με πήρε το ξημέρωμα στους δρόμους
ανθρώπινο κουρέλι τριγυρνώ
καρδούλα μου πώς άντεξες τους πόνους
με τις φουρτούνες τούτες που περνώ
Me pilló el amanecer en las calles
para pensar y para delirar.
Corazón mío, ¿cómo resististe los dolores
que me han convertido completamente en un loco?
Ni una sola palabra de mi boca no sale,
porque se fue aquella noche.
Pienso en mi condena que me trae
el día que viene dentro de mi corazón.
Me pilló el amanecer en las calles.
Como un jirón humano vagabundeo.
Corazón mío, ¿cómo resististe los dolores
que me han convertido completamente en un loco?
alansanchez, Alan Sánchez © 12.10.2018