Chiuderò gli occhi
Σε πότισα το πιο γλυκό μου δάκρυ
με πότισες τον πιο γλυκό καημό
σε άγγιξα στου ονείρου μου την άκρη
και στράγγιξα τον πρώτο στεναγμό
Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσεις τα χέρια
να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια
αγάπη μου πρώτη αγάπη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει
Λαχτάρησα ζωή απ’ τη ζωή σου
λαχτάρησες το φως του αυγερινού
στα σύννεφα περπάτησα μαζί σου
κι ανοίξανε οι πόρτες τ’ ουρανού
Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσεις τα χέρια
να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια
αγάπη μου πρώτη αγάπη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει
-----------------------------------------------------------------------------
Η εκδοχή με Μπιθικώτση και Λαμπράκη
Τον έρωτα φαρμάκωσ' η μιζέρια,
κομμάτιασε η φτώχεια την καρδιά
δεν ήρθανε για μας τα καλοκαίρια
και έγιν' η ζωή τόσο βαρειά.
Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσω τα χέρια,
μακριά από τη φτώχεια, μακριά απ' τη μιζέρια,
θα πάρω τη στράτα κι εγώ, τη μεγάλη,
θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει.
Πού να βρεθεί ντροπή να με κρατήσει
στη λάσπη και στην ξύλινη σκεπή,
τη φτώχεια που μας έχει γονατίσει,
τη νιώθω μεγαλύτερη ντροπή.
Θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσω τα χέρια,
μακριά από τη φτώχεια, μακριά απ' τη μιζέρια,
θα πάρω τη στράτα κι εγώ, τη μεγάλη,
θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει.
Ti ho fatto bere la mia lacrima più dolce
mi hai fatto bere il dolore più dolce
ti ho fatto avvicinare al culmine del mio sogno
e ho fatto gocciare il primo sospiro
Chiuderò gli occhi distenderai le mani
per provare, come bianche rondini, a fare il nido
mio primo amore amore grande
chiuderò gli occhi accada quel che accada
Ho bramato vita dalla tua vita
hai desiderato la luce della stella del mattino
ho camminato con te fra le nuvole
e le porte del cielo si sono aperte
Chiuderò gli occhi distenderai le mani
per provare, come bianche rondini, a fare il nido
mio primo amore amore grande
chiuderò gli occhi accada quel che accada
-----------------------------------------------------------------------
Versione cantata da Bithikotsis e Lambraki
La miseria ha avvelenato l'amore
la povertà ha fatto il cuore a pezzi
non sono arrivate per noi le estati
e la vita è diventata tanto gravosa.
Chiuderò gli occhi distenderò le mani,
lontano dalla povertà, lontano dalla miseria,
prenderò anche io la grande strada,
chiuderò gli occhi, accada quel che accada.
Che vergogna rimanermene
nel fango e sotto un tetto di legno!
La povertà che ci ha messo in ginocchio,
la sento come la vergogna più grande.
Chiuderò gli occhi distenderò le mani,
lontano dalla povertà, lontano dalla miseria,
prenderò anche io la grande strada,
chiuderò gli occhi, accada quel che accada.
android2020 © 29.05.2021