Ballada Uriego
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό
κι ακούω μια φωνή,
καμπάνα γιορτινή
να με παρακινεί
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
που χτίζουνε φωλιά
αλλόκοτα πουλιά
στου ήλιου τα σκαλιά
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό
και μια φωνή τρελή
σαν χάδι κι απειλή
κοντά της με καλεί
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
μου τάζει ωκεανούς
κομήτες φωτεινούς
και ό,τι βάζει ο νους
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
Niebo me - nie - nie zgodzę się - o nie
Niebo me - co z dala kochasz mnie
Jak uznać mam innych ramion troskę ponad mną
Jak nazwać mam ziemię matką swą
Jak zrzec się mam światła życia z jasnych włosów skrą
Ach niebo me - co z dala ranisz mnie
W każdy zmierzch co dzień spoglądam w niebo hen
W błękitu cień
I słyszę wtedy ton
To uroczysty dzwon
Mnie wabi siłą swą
Co niedzielę sam wciąż słyszę mam iść tam
Iść tam iść tam
Gdzie gniazda wiją swe
Przedziwne ptaki pstre
Na schodach słońca gdzieś
Niebo me - nie - nie zgodzę się - o nie
Niebo me - co z dala kochasz mnie
Jak uznać mam innych ramion troskę ponad mną
Jak nazwać mam ziemię matką swą
Jak zrzec się mam światła życia z jasnych włosów skrą
Ach niebo me - co z dala ranisz mnie
W każdy zmierzch co dzień spoglądam w niebo hen
W błękitu cień
I głos szalonych wróżb
Głos pieszczot oraz gróźb
Do siebie wzywa tuż
Co niedzielę sam wciąż słyszę mam iść tam
Iść tam iść tam
Chce oceany dać
Świetlistych komet garść
I na co umysł stać
Niebo me - nie - nie zgodzę się - o nie
Niebo me - co z dala kochasz mnie
Jak uznać mam innych ramion troskę ponad mną
Jak nazwać mam ziemię matką swą
Jak zrzec się mam światła życia z jasnych włosów skrą
Ach niebo me - co z dala ranisz mnie
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 30.12.2019