Als ik zing
Με κλειστά τα μάτια πάντα τραγουδάω
γιατί στην καρδιά μου ο Ζέφυρος φυσά.
Έλα σκόρπισέ με Ζέφυρε σαν στάχτη
σ’ ολονών τα βάθη τα επτασφράγιστα.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
Κάθισε κοντά μου Θάμυρι να πούμε
τη χαρά του κόσμου, το παράπονο.
Κάθε μέρα χάνω, χάνω το όνειρό μου
και το ξαναβρίσκω όταν τραγουδώ.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
Τα τραγούδια παίρνουν κάτι απ’ την ψυχή μας
και το μεταφέρουν στο στερέωμα
όπου αναβοσβήνει σαν θλιμμένο πάλσαρ
και το δρόμο δείχνει για τους ναυαγούς.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
'k Heb mijn ogen altijd dicht als ik zing
want in mijn hart waait Zephyros, de westenwind.
Kom, Zephyros, verstrooi me als as
in ieders zeven keer verzegelde dieptes.
Ach jij betoverend leven
om je te leren kennen had ik tijd nodig...
Kom bij me zitten Thamyris, en we bezingen
de vreugde van de wereld en de pijn.
Elke dag raak ik mijn droom weer kwijt
en vind hem slechts terug als ik zing.
Ach jij betoverend leven
om je te leren kennen had ik tijd nodig...
Liedjes halen iets weg uit onze ziel
en brengen het naar het firmament;
een knipperlicht als van een trieste pulsar,
het toont schipbreukelingen de weg.
Ach jij betoverend leven
om je te leren kennen had ik tijd nodig...
renehaentjens © 19.03.2018