L' aquilone
Τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, όλα τα βλέπω ανθρώπινα ακόμα πιο πικρό το δάκρυ αν μού’δινες θα τό’πινα τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, όλα τα βλέπω ανθρώπινα και άλλο σφάλμα πιο μεγάλο αν έκανες θα τό’σβηνα Εγώ είμ’ένας χαρτετός κι όσο ψηλά ανεβαίνω τόσο καταλαβαίνω και τόσο συγχωρώ εγώ είμ’ένας χαρταετός και απ’τ’ουρανού τα βάθη τ’ανθρώπινα τα λάθη τα βλέπω και γελώ Στης Κυριακής μου το σακάκι σε είχα το γαρύφαλλο όμως παράπονο κανένα που μ’έριξες σε ύφαλο στης Κυριακής μου το σακάκι σε είχα το γαρύφαλλο τώρα μην ψάχνεις για εξηγήσεις, μην ψάχνεις σε παρακαλώ Εγώ είμ’ένας χαρταετός κι όσο ψηλά ανεβαίνω τόσο καταλαβαίνω και τόσο συγχωρώ εγώ είμ’ένας χαρταετός και απ’τ’ουρανού τα βάθη τ’ανθρώπινα τα λάθη τα βλέπω και γελώ		Ora non cercare di spiegarti, vedo tutto degli uomini se mi dessi una lacrima ancora piu' amara la berrei Ora non cercare di spiegarti, vedo tutto degli uomini e se facessi un errore ancora piu' grande lo cancellerei Io sono un aquilone e per quanto salgo in alto cosi' capisco e cosi' perdono Io sono un aquilone e dalle profondita' del cielo vedo gli errori degli uomini e rido Nella giacca della domenica ti portavo come un garofano ma non c'e' stato alcun dolore quando mi hai buttato su una scogliera nella giacca della domenica ti portavo come un garofano ora non cercare di spiegarti, non cercare ti prego Io sono un aquilone e per quanto salgo in alto cosi' capisco e cosi' perdono Io sono un aquilone e dalle profondita' del cielo vedo gli errori degli uomini e rido
Alessio Miranda © 23.07.2019

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info