Morte, se fossi un uomo
Xάρε, να ήσουν άνθρωπος
για μία ώρα μόνο...
να νιώσεις από μοναξιά,
να νιώσεις από πόνο!!
Θα `θελα να `σουν άοπλος,
να έβγαινες σεργιάνι
κι εγώ να κράταγα σπαθί,
να κράταγα δρεπάνι..
Και στα καλά καθούμενα, έτσι γιατί γουστάρω,
ό, τι πολυτιμότερο έχεις να σου το πάρω..
Μα εσύ δεν είσαι άνθρωπος, εσύ είσαι δολοφόνος
και που μιλάω με σένανε χαμένος πάει ο χρόνος...
Χάρε, να ήσουν άνθρωπος
να δω τη δύναμή σου
να ήσουνα στη θέση μου,
να ήμουν στη δική σου...
Και στα καλά καθούμενα, έτσι γιατί γουστάρω
ό, τι πολυτιμότερο έχεις να σου το πάρω..
Μα εσύ δεν είσαι άνθρωπος, εσύ είσαι δολοφόνος
και που μιλάω με σένανε χαμένος πάει ο χρόνος...
Morte, se fossi un uomo
anche solo per un' ora
per conoscere la solitudine
per conoscere il dolore
Vorrei che fossi disarmata,
che andassi in giro cosi'
ed io portassi la spada
portassi la falce...
E senza battere ciglio, cosi' giusto perche' mi va,
prenderti cio' che hai di piu' caro...
Ma tu non sei un uomo, tu sei un assassino
ed a parlare con te si perde solo tempo
Morte, se fossi un uomo
per vedere la tua forza
se fossi al mio posto
ed io al tuo
E senza battere ciglio, cosi' giusto perche' mi va,
prenderti cio' che hai di piu' caro...
Ma tu non sei un uomo, tu sei un assassino
ed a parlare con te si perde solo tempo
Alessio Miranda © 14.09.2019