Domenica (mio lamento)
Ήταν θυμάμαι Κυριακή μια χαραυγή
τον ουρανό μέσα στα μάτια σου κοιτούσα
κύμα σε θάλασσα βαθιά και χάθηκα
απομεσήμερο τα χείλη σου φιλούσα
παράπονο μου κι αναστεναγμέ
αχ βρε καημέ να `σουν εδώ
και τι δε θα δινα γι’ αυτό
Το σ’ αγαπώ για σένα μόνο
σαν φυλαχτό καρδιά μου το κρατώ
να `σουν ήλιος
και μια Κυριακή μια χαραυγή
να ξαναρθείς κι όλα για χάρη σου εγώ
Η πόρτα στο όνειρο κλειστή
κι ήρθες εσύ το δειλινό
στα δυο σου χέρια με κρατούσες
κι όπως με είχες αγκαλιά αισθάνθηκα
σ’ αυτό το άγγιγμα αγάπη πως ζητούσες
παράπονο μου κι αναστεναγμέ
αχ βρε καημέ να `σουν εδώ
και τι δε θα `δινα γι’ αυτό
Το σ’ αγαπώ για σένα μόνο
σαν φυλαχτό καρδιά μου το κρατώ
να `σουν ήλιος
και μια Κυριακή μια χαραυγή
να ξαναρθείς κι όλα για χάρη σου εγώ
Era, mi ricordo, un' alba di domenica
guardavo il cielo tra i tuoi occhi
un' onda nel mare profondo e mi sono persa
di pomeriggio baciavo le tue labbra...
Mio lamento e sospiro
oh che dolore, perché che tu fossi qui
e cosa non darei per questo
"Ti amo" per te solo
lo conservo come un amuleto, cuore mio
se tu fossi il sole,
una domenica, un' alba
perché ritorni e, tutto per amor tuo, io...
La porta verso il cielo chiusa
e sei venuto all' imbrunire
mi hai tenuto le mani
e mi sono sentita come se mi avessi abbracciata
amore, quanto ho cercato quest' abbraccio...
Mio lamento e sospiro
oh che dolore, perché che tu fossi qui
e cosa non darei per questo
"Ti amo" per te solo
lo conservo come un amuleto, cuore mio
se tu fossi il sole,
una domenica, un' alba
perché ritorni e, tutto per amor tuo, io...
Alessio Miranda © 24.02.2018