Sunday | ||
Ίσως να το ’χα φανταστεί πως θα σε γνώριζα μια Κυριακή σε μια άδεια πόλη φωτεινή να στέκεις λυγερή, απόκοσμη. Μιλήσαμε για μουσική που άλλος κανείς δεν ξέρει και φάγαμε και ήπιαμε κείνο το μεσημέρι. Θεέ μου ήσουν τόσο όμορφη και ήταν καλοκαίρι. Ρωτάω αν έχεις μυστικά κι εσύ κοιτάς ψηλά στον ουρανό. Tα τσακισμένα όνειρα τα κάνεις να πετούν ψηλά μακριά από δω. Τα χέρια σου στα χέρια μου, η ανάσα μου δικιά σου. Ίσως να το ’χα φανταστεί πως θα ’τρεμα μπροστά σου. Τα χέρια μου στα χέρια σου, η ανάσα μου δικιά σου. Ίσως να το’χα φανταστεί πως θα σε γνώριζα μια Κυριακή. Κι όμως δεν είχα φανταστεί πως θα’ρθει αυτή η στιγμή να φεύγεις μοναχή. Τα χέρια σου στα χέρια μου, η ανάσα μου δικιά σου. Να μας ενώνει η μουσική, να τρέμω εδώ μπροστά σου Τα χέρια σου στα χέρια σου, η ανάσα μου δικιά σου. | Maybe I had imagined it that I would meet you on a Sunday in an empty, bright city, standing slimline, eerie. We talked about music that no one else knows about and we ate and we drank that afternoon. God, you were so beautiful and it was summer. I ask if you keep secrets and you look high at the sky. You make the broken dreams fly high away from here. My hands in your hands my breath yours. Maybe I had imagined it that I'd shudder in front of you. My hands in your hands my breath yours. Maybe I had imagined it that I would meet you on a Sunday. Yet I hadn't imagined that this moment would come and you'd leave alone. My hands in your hands my breath yours. The music connecting us, I'm shuddering here in front of you My hands in your hands my breath yours. | |
Myrsini98 © 04.01.2020 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info