I move on (endure/ go trough) difficultly
Αν ήμουνα ποτάμι θα’χα προορισμό
κατεύθυνση θα είχα θα’ξερα πού πηγαίνω
θα’ξερα γιατί ζω
Αν ήμουν ένα δάκρυ στην άκρη του ματιού
θα’ξερα πως ο λόγος που υπάρχω είναι ο πόνος
σημάδι ενός καιρού
Μα εγώ τραβάω ζόρι που πια δεν είσαι εδώ
εσύ ήσουν ο σκοπός μου ο προσδιορισμός μου
ο λόγος για να ζω
Εγώ τραβάω ζόρι που ακόμα σ’ αγαπώ
μακριά σου πώς ν’αντέξω
ποιό δρόμο να διαλέξω
ξανά να ονειρευτώ
Αν ήμουν έργο τέχνης στον τοίχο ενός σπιτιού
θα’ξερα πως υπάρχω εντύπωση να κάνω
σε φίλους και γνωστούς
Αν ήμουν ένα γράμμα σε φάκελο κλειστό
θα ζούσα για τη μέρα που κάποιος θα διαβάσει
αυτά που έχω να πω
θα’χα προορισμό
Μα εγώ τραβάω ζόρι που πια δεν είσαι εδώ
εσύ ήσουν ο σκοπός μου ο προσδιορισμός μου
ο λόγος για να ζω
Εγώ τραβάω ζόρι που ακόμα σ’ αγαπώ
μακριά σου πώς ν’αντέξω
ποιό δρόμο να διαλέξω
ξανά να ονειρευτώ
ακόμα σ’ αγαπώ...
If i were a rive, I would have a course,
I would have a destination, I would know where to go,
I would know why I live,
If I were one tear at the end of the eye,
I would know that the reason I exist is the pain,
the mark (scar) of time.
But I move on difficulty, cause you are not here anymore
you were my aim, my determination,
the reason to live,
I move on difficultly cause I still love you,
far away from you, how to resist,
which road to choose,
I dream again.
If I were a work of art in the wall of a house,
I would know that I exist for the impression I make
in the friends and acquaintances.
If I were one letter in a closed envelope,
I would live for the day in which someone would read
what I have to say.
I would have a destination.
But I move on difficultly, cause you are not here anymore,
you were my aim, my determination,
the reason to live
I move on difficultly, cause I still love you
far away from you, how to resist,
which road to choose,
I dream again
I still love you...
veromarven © 08.12.2006