The silent river
Αν ήσουν περιστέρι κλεισμένο σε κλουβί θα σ’ είχα ελευθερώσει ήδη ένα ζεστό πρωί θα σ’ έβλεπα να φεύγεις στο χάος να πετάς μέχρι να βρεις το δρόμο σου και κάποιον ν’ αγαπάς Μα εσύ είσαι μέσα μου ποτάμι που κυλάει σιωπηλό μέσα απ’ τα δάση μ’ οδηγείς σε μακρινό ωκεανό Αν ήσουνα κοχύλι στην άκρη ενός γυαλού θα σ’ έπαιρνα μαζί μου για πάντα και παντού να `χω ένα γαλαξία στην τσέπη του παλτού ν’ ακούω κάθε βράδυ το τραγούδι του βυθού Μα εσύ είσαι μέσα μου, ποτάμι που κυλάει σιωπηλό μέσα απ’ τα δάση μ’ οδηγείς σε μακρινό ωκεανό Αν ήσουνα τραγούδι κλεισμένο στη σιωπή που περιμένει κάποιον επί χρόνια να φανεί θα ξάπλωνα κοντά σου μέχρι να βγεις στο φως μπροστά στην ομορφιά σου θα στεκόμουνα σκυφτός Μα εσύ είσαι μέσα μου ποτάμι που κυλάει σιωπηλό μέσα απ’ τα δάση μ’ οδηγείς σε μακρινό ωκεανό		If you were a pigeon locked in a cage I would have already set you free during a warm morning I would watch you leave, flying into chaos until you find your path and someone to love But you are a silent river that flows inside me you guide me through the forests to a distant ocean If you were a shell on the seashore I would take you with me forever and everywhere so that I have a galaxy in the pocket of my coat and listen to the song of the sea-bottom every night But you are a silent river that flows inside me you guide me through the forests to a distant ocean If you were a song locked up in silence waiting for someone for years to show up I would lie next to you till you come to the light in front of your beauty, I would stand bowed But you are a silent river that flows inside me you guide me through the forests to a distant ocean
Myrsini98 © 28.06.2020

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info