Mom, Dad
Το ξέρω ότι θυμάσαι, μαμά, κι εγώ θυμάμαι
Που φώναζες στην θάλασσα μην πάω στ’ ανοιχτά
Για δες μετά από χρόνια, μαμά, πως κολυμπάμε
Από το πρώτο κλάμα μου σ’ αλλιώτικα νερά.
Τ’ ακούω όταν μιλάμε, μπαμπά, τρέμει η φωνή σου
Αμήχανη η συζήτηση, κυλά μηχανικά
Τα νέα μας ρωτάμε, μπαμπά, μα ειν’ η ευχή σου
Τα λόγια μας μη φτάσουνε στα πιο σημαντικά.
Θα ήσασταν περήφανοι που είμαι το παιδί σας
Αν είχα για ζωή μου τη δική σας τη ζωή;
Το βλέμμα σας το κράτησα, αλλού όμως κοιτάζω
Μαμά, μπαμπά, λυπάμαι, δε σας μοιάζω.
Ακόμα περιμένεις, μαμά, σε βλέπω, ελπίζεις
Την πόρτα να χτυπήσει κάποια άλλη μου εκδοχή
Σε έφτασα στο ύψος μπαμπά - να μ’ αντικρίζεις
Πιο πίσω απ’ την αγάπη κυβερνά η ενοχή.
Με ξέρεις και σε ξέρω, μαμά, τι να σου κρύψω;
Η πείρα σου δε φτάνει μία μοίρα ν’ αλλαχτεί
Τον δρόμο μου τον βλέπεις, μπαμπά, εδώ θα στρίψω
Τα ίχνη μας πορεία που στα δυο θα χωριστεί.
I know that you remember, mom, I remember, too
When you yelled [at me] at the sea not to swim in the deep open sea
Look after years, mom, how we swim
From my first crying in different water.
I hear it when we talk, dad, your voice trembles
Awkward conversation, it flows mechanically
We ask [each other] about our news, dad, but it's your wish
Our words not to reach the most important things.
Would you be proud that I'm your child
if I had your life as my life?
I kept your look, but I look elsewhere
Mom, Dad, I'm sorry, I'm not like you.
You're still waiting, mom, I see you, you hope
Another version of me to knock on the door
I reached your height, dad - so that you see me
Guilt prevails behind love.
You know me and I know you, mom, what can I hide from you?
Your experience is not enough to change one's fate
You see my path, dad, I will turn here
Our traces [are] a course that will split in two.
Myrsini98 © 28.06.2020