Memories
Η μνήμη χτες με πήρε απ’ το χέρι
δε μ’ άφησε στιγμή να κλείσω μάτι,
προτίμησε να ‘ρθει το μεσημέρι
και άραξε χωρίς να κρύψει κάτι.
Στο πάρτυ που σε είδα να διαλέγεις
και ξέμεινα χωρίς φιλί στην άκρη,
στο πάθος που ζητάς να κυριεύεις
μα δε σου κλείνει πάντοτε το μάτι.
Μόνο τις μνήμες να φοβάσαι που ζητάνε
να τις κρατήσεις ζωντανές και σε πονάνε.
Μόνο τις μνήμες να φοβάσαι που μιλάνε
αυτές που γίνονται θεριό και σε χτυπάνε.
Και είναι εκεί για να κοιτάνε.
Κι όσα δεν θες
στάχτη τα καις και πάνε.
Η μνήμη χτες μου πήρε το κεφάλι
δε μ’ άφησε στιγμή να ξεμυτίσω,
με κέρασε κι εγώ σε παραζάλη
προτίμησα να πιώ και να λυγίσω.
Μόνο τις μνήμες να φοβάσαι που ζητάνε
να τις κρατήσεις ζωντανές και σε πονάνε.
Μόνο τις μνήμες να φοβάσαι που μιλάνε
αυτές που γίνονται θεριό και σε χτυπάνε.
Και είναι εκεί για να κοιτάνε.
Κι όσα δεν θες
στάχτη τα καις και πάνε.
My memory took me by the hand yesterday
It didn't let me for a moment to get any shut-eye
It chose to come by at midday
and settled here without hiding anything.
At the party where I saw you being choosy
and I was left aside without a kiss,
in passion where you seek to dominate
though it doesn't always wink its eye at you.
Fear only the memories which demand
that you keep them alive and they torture you.
Fear only the memories that talk
those who turn into a beast and strike you.
And they are there to look.
And whatever ones you don't want
you burn into ash and they're gone.
The Memory took over my head yesterday
it didn't let me loose for a moment,
It offered me a treat and I in a daze
I chose to drink and be accepting.
Fear only the memories which demand
that you keep them alive and they torture you.
Fear only the memories that talk
those who turn into a beast and strike you.
And they are there to look.
And what you don't want
you burn them into ash and they're gone.
Mitsos_apenanti © 07.07.2020