Mr. Pantelís
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις κατάστημα κάπου στη γη.
Πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά.
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί,
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
"Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά".
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι;
Ο γιος σου μοναχά να ’ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί.
Τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί.
Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.
Ξέρεις πως δώσανε, κυρ Παντελή,
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας κι εσύ, κυρ Παντελή;
Κι εσύ τι έδωσες, κυρ Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη.
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.
Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά,
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.
Honorable man, Mr. Pantelís
You have a shop somewhere on earth.
You sell merchandise, you make money
Lots of money, lots of money.
On Sunday mornings in church
You cross yourself to the Virgin Mary.
Honorable man, Mr. Pantelís
And you have a wife, a daughter, a son,
Modern furniture, a color television
You eat intellectual food.
Away from political parties so you don't get in trouble,
''Homeland, religion and family.''
Honorable man, Mr. Pantelís
So what, if they're dying on earth,
Thousands of people without bread
Blacks, whites or yellows?
Just as long as your son is okay
So you can leave him your name and fortune.
Honorable man, Mr. Pantelís
You got warped and rotted in the shop.
Your youth you’ve spent and your passion
For the drachma, for the flesh.
Next to you, the dream, the life and the light
But you’re secluded inside your shell.
Mr. Pantelís, do you know that others gave up
Their youth and life
So the dream would become a slice of bread
For you to eat too, Mr. Pantelís?
And what did you contribute, Mr. Pantelís?
Tell us what you did on this earth?
Tell us what you left as your legacy?
So as to inspire the new generation?
Honorable man, Mr. Pantelís
Horrified, passive, bean-counter
Υοu spoiled the dream and the soul,
Hollow skin without life.
Honorable people, in the new generation,
Bury such honorable people in shit
And those who created Pantelís,
The useless scum on this earth.
Mitsos_apenanti © 26.04.2021