The She-Hawk's Son
Ούτε στρώμα να πλαγιάσω,
ούτε φως για να διαβάσω
το γλυκό σου γράμμα, ωχ, μανούλα μου
Καλοκαίρι κι είναι κρύο
ένα μέτρο επί δύο
είναι το κελί μου, ωχ, μανούλα μου
Μα εγώ δε ζω γονατιστός,
είμαι της γερακίνας γιος
Τι κι αν μ’ ανοίγουνε πληγές
εγώ αντέχω τις φωτιές
Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις
Ένα ρούχο ματωμένο
στρώνω για να ξαποσταίνω
στο υγρό τσιμέντο, ωχ, μανούλα μου
Στο κελί το διπλανό μου
φέραν κάποιον αδελφό μου
πόσο θα τραβήξει, ωχ, μανούλα μου
Μα εγώ δε ζω γονατιστός...
Neither a mattress to lie down,
or a light by which to read
your sweet letter, oh (my) mother
Summer and it's cold
one meter by two
that's my cell, oh (my) mother
But I don't live kneeling
I am the she-hawk's son
So what if they open wounds in me
I can bear the fires
Mother don't be sad, mother don't cry for me
A bloody piece of clothing
is what I lay down to rest
on the wet concrete, oh (my) mother
In my neighbouring cell
they brought a brother of mine
what he's gonna go through, oh (my) mother
But I don't live kneeling...
κλυ-δελφινάκι888 © 03.03.2018