I Envy the Birds
Κάθε βήμα μια παγίδα κι ένα δάκρυ,
να με θέλουν ξεχασμένο σε μιαν άκρη,
κάθε μέρα την καρδιά μου να πληγώνουν
και τα λάθη τους σε μένα να φορτώνουν.
Ζηλεύω τα πουλιά γιατί έχουνε φτερά
κι αλλάζουνε πατρίδες κάθε τόσο.
Ζηλεύω τα πουλιά, αχ να `μουν σαν κι αυτά,
να φύγω και ελεύθερος να νιώσω.
Κάθε βήμα περιμένω κι ένα πόνο
κι αμαρτίες αλλονών εγώ πληρώνω,
κάθε μέρα ξεπουλάνε τη ζωή μου
κι όλο σφίγγουν τη θηλιά μες στην ψυχή μου.
Every step is a trap and a tear,
forgotten to the side they want me to appear,
every day my heart they tear and puncture
and their mistakes I always bear, that's the conjuncture.
I envy the birds, their wings my heart begirds
and they change nations now and then.
I envy the birds, oh to be like them,
To leave and to feel freedom.
Every step I'm just waiting to be wounded
and in the punishment of other's sins I am included,
every day they put my life up for sale
and the friendship that they test grows frail.
gogok23 © 24.01.2018