How beutiful it says it the nightingale | ||
Που ’σουν εψές λεβέντη μου Κι αντιπροψές καλά μου Τι καλά το λέει τ’ αηδόνι Εψές ήμουν στους ουρανούς Κι αντιπροψές στους Άγιους Τον Άγγελό μου φίλευα Και τον Χριστό κερνούσα Και την κυρά την Παναγιά Την επαρακαλούσα Για να μου δώσει τα κλειδιά Κλειδιά του Παραδείσου Ν’ ανοίξω τον Παράδεισο Να μπω να σεργιανίσω Να δω που κάθονται οι φτωχοί Που κάθονται οι αρχοντάδες Στον ίσκιο κάθονται οι φτωχοί Στον ήλιο οι αρχοντάδες Και τους φτωχούς παρακαλούν Και τους παρακαλούνε Δώστε φτωχοί τον ίσκιο σας Και πάρτε τα φλουριά μας | Where do you were yesterday my leventis and the day before yesterday my dear How beautiful it says it the nightingale Yesterday I was in the skies and the day before yesterday at the Saints I was treating my angel and I was treating the Christ And the lady holy Maria I was asking To give me the keys Keys of heaven To open the heaven And get in to walk To see where are seating the poor where are seating the lords At the shade are sitting the poor at the sun the lords And they beg the poor and they beg Give us poor your shade and take our coins | |
Εveline © 19.05.2020 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info