Child of the Street
Είμαι του δρόμου το παιδί το παραπονεμένο και σαν σκυλάκι κάθομαι στους πάγκους το καημένο Το κρύο έχω πίκρα μου η ζέστη είν’ η χαρά μου του καθενός το θέλημα ειν’ η παρηγοριά μου Η πείνα δε με φόβισε ορφάνια δε θυμούμαι βρέθηκα έτσι στον ντουνιά και δεν παραπονούμαι. Γεια σου Κάβουρα παραπονιάρη! Κι αν αποθάνω και βρεθεί κανένας και με θάψει είμαι του δρόμου το παιδί κι εκείνος ας με κλάψει		I am a child of the street sorrowful and like a dog I am sitting on the benches - poor me The cold is my bitterness warm weather is my joy and everyone's goodwill is my consolation Hunger never frightened me can't remember (my) orphanhood I found myself like this in the world and I am not complaining Attaboy, Kavouras, you nagger! And when I die, and someone will take it upon himself to bury me well, I am a child of the street so let the street mourn for me
achanast © 04.12.2020

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info