Don't look at me because I laugh

Μη με κοιτάτε που γελώ
Και που τραγούδια λέω
Τα δειλινά μελαγχολώ
Κι όταν χαράζει κλαίω

Όλοι γελάμε στη ζωή
Μα από μέσα κλαίμε
Κι οι πλούσιοι και οι φτωχοί
Έχουμε από μια πληγή
Μα όμως δεν την λέμε

Μες στο ποτάμι που κυλά
Και που το λένε πλήθος
Υπάρχουμε δράματα πολλά
Που κρύβονται συνήθως

Κάποια αγάπη μου θρηνώ
Μες στα πικρά μου γέλια
Άσπρα τα ρούχα που φορώ
Μα από καρδιά κουρέλια


Don't look at me because I laugh
And for singing songs
At dusk I feel blue
And I am in tears by the dawn

In life, all of us laugh
But inside we weep
Both the rich and the poor
We have our woes
Of which we do not speak

Within this flowing river
That goes by the name of crowd
There are many tragedies
Yet they are usually concealed

Some love of mine I am mourning
With my bitter laugh
White my clothes are
But my heart lays in tatters

FurorTeutonicus © 09.03.2019

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info