Le marin
Ένα καράβι απ’ τον Περαία
έχει σαλπάρει για μακριά,
μα κάποιος ναύτης που είναι μέσα
το νου του πάντα τον έχει στη στεριά,
μα κάποιος ναύτης που είναι μέσα
το νου του πάντα τον έχει στη στεριά.
Ο καπετάνιος είν’ στο τιμόνι
κι άλλοι δουλεύουν στη μηχανή,
κι ο ναύτης μόνος μπροστά στην πλώρη
αναστενάζει για μια μελαχρινή,
κι ο ναύτης μόνος μπροστά στην πλώρη
αναστενάζει για μια μελαχρινή.
Μα ο λοστρόμος πάει και του λέει:
"Μη συλλογιέσαι κι ανησυχείς.
πως έχεις δίκιο καταλαβαίνω,
φουρτούνες τέτοιες περάσαμε κι εμείς.
Πως έχεις δίκιο καταλαβαίνω,
φουρτούνες τέτοιες περάσαμε κι εμείς."
Καπεταναίοι και τόσοι άλλοι,
λοστρόμοι, ναύτες, μηχανικοί,
καθένας έχει και τον καημό του,
έτσι είμαστ’ όλοι εμείς οι ναυτικοί,
καθένας έχει και τον καημό του,
έτσι είμαστ’ όλοι εμείς οι ναυτικοί.
Un bateau du Pirée
a levé l'ancre en direction du large
seul un marin à bord
garde l'esprit sur la terre ferme
seul un marin à bord
garde l'esprit sur la terre ferme
Le capitaine à la barre
les autres aux machines
et le marin seul à la proue
soupire pour une brunette
et le marin seul à la proue
soupire pour une brunette
Alors le chauffeur vient le voir et lui dit
"N'y pense plus, ne te fais pas de bile
Note que je te comprends,
on a tous traversé des tempêtes de ce genre
Note que je te comprends,
on a tous traversé des tempêtes de ce genre"
Capitaines et autres :
chauffeurs, marins, mécaniciens…
chacun a son chagrin
Nous sommes comme ça, nous, les marins
chacun a son chagrin
Nous sommes comme ça, nous, les marins
Ηλιασ ο Γαλλος, Olivier Goetz © 30.05.2019