Poco a poco | ||
Όλα απόψε μιλούν και σε παρακαλούν να γυρίσεις φωνάζουν κι ό,τι ζήσαμε χτες σαν παλιές μουσικές νιώθω να μ’ αγκαλιάζουν. Όλα απόψε μιλούν για παλιές μας στιγμές που δε λένε να σβήσουν κι εγώ πάλι ζητώ μυστικά και φιλιά που τα πήρες μαζί σου. Βήμα βήμα νιώθω πως θα γυρίσεις σαν το κύμα να με νανουρίσεις μα τα βράδια όλα στο ίδιο χρώμα γκρίζα πάντα και δεν ήρθες ακόμα. Τι ωραίες στιγμές να σε νιώθω παντού γύρω να σ’ ανασαίνω πάλι να μου γελάς, για ζωή να μιλάς και εγώ να σωπαίνω. Τι ωραίες στιγμές να σε βλέπω ξανά στ’ άδειο σπίτι να μπαίνεις κι όταν θα με φιλάς λίγα να μου ζητάς και πολλά να μου παίρνεις. | Tutto stasera parla e ti chiede di ritornare a gran voce e quello che abbiamo vissuto ieri come vecchie musiche sento che mi abbraccia. Tutto stasera parla dei nostri vecchi momenti che non vogliono essere cancellati e io ancora cerco segreti e baci che ti sei portato via con te. Poco a poco sento che ritornerai come l'onda mi cullerai ma le sere son tutte dello stesso colore sempre grige e non sei venuto ancora. Che bei momenti sentirti dapertutto respirare intorno a te di nuovo mi sorridi, mi parli della vita e io tutta zitta. Che bei momenti rivederti mentre entri nella casa vuota e quando mi bacerai poco mi chiedi e tanto mi porti. | |
roberto patritti, roberto patritti © 18.12.2006 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info