Caminante extrranjero y huérfano
Ξένος στη στράτα κι ορφανός
και που να ξεδιψάσω
τώρα τελειώνει ο ουρανός
και που να ξαποστάσω.
Άγιε μου ρίξε μια βροχή
στης ερημιάς τα βάθη
ρόδα ν’ ανθίσουν στην ψυχή
να γιατρευτούν τα πάθη.
Camino extranjero y huérfano
¿Dónde saciaré mi sed?
Ahora se acaba el cielo...
¿dónde me recobraré?
Santo, haz que llueva
en lo hondo del yermo;
que se abran rosas en el alma
y curen sus padecimientos.
Avellinou © 15.06.2018