Por la orilla del mar
Ας χαμηλώ ας χαμηλώναν τα βουνά
να `βλεπα το να `βλεπα το Μπουρνόβα
να `βλεπα την αγάπη μου
τι άλλο θέλω ακόμα
Γιαλό γιαλό πηγαίναμε
κι όλο για σένα λέγαμε
γιαλό να πας γιαλό να `ρθείς
τα λόγια μου να θυμηθείς
Εις τον αφρό εις τον αφρό της θάλασσας
η αγάπη μου η αγάπη μου κοιμάται
παρακαλώ σας κύματα
μη μου την εξυπνάτε
Να `ταν η θά να `ταν η θάλασσα κρασί
και τα βουνά και τα βουνά μεζέδες
κι οι βάρκες κρασοπότηρα
να πίνουν οι γλεντζέδες
Κεφαλονί Κεφαλονίτικος παπάς
διαβάζει με διαβάζει με σοφία
τα δώδεκα Ευαγγέλια
τα βγάζει δεκατρία
Ojalá men- ojalá menguaran las montañas
para que pudiera ver Burnovas;
si pudiera ver a a mi amor,
qué más iba a querer.
Ibamos por la orilla del mar
y hablábamos sin parar de ti.
Vayas al mar, vuelvas del mar,
recuerda siempre mis palabras.
En la espu- en la espuma del mar
mi amor mi amor duerme
os ruego, olas,
no me la despertéis.
Ojala fuera el mar vino;
y las barca, copas;
y las montañas, tapas;
para que bebieran los juergistas.
Cura cura de Cefalonia
lee muy lee muy sabiamente:
los doce evangelios
los convierte en trece.
Avellinou © 11.09.2018