Postacı öldü

Ο ταχυδρόμος πέθανε...
...ήταν παιδί στα δεκαεφτά
που τώρα έχει πετάξει

Ποιος θα σου φέρει αγάπη μου
το γράμμα που `χα τάξει;

Και σαν πουλί που πέταξε
η πικραμένη του ζωή,
πέταξε πάει και του `φυγε
η δροσερή πνοή

Ποιος θα σου δώσει αγάπη μου
το τελευταίο φιλί μου;

Ο ταχυδρόμος πέθανε στα δεκαεφτά του χρόνια
κι ήταν αυτός η αγάπη μου,
η κουρασμένη του σκιά τώρα πετά στα κλώνια,
φέρνει δροσιά στ’ αηδόνια

Ποιος θα σου δείξει αγάπη μου
πού `ναι του ονείρου ο δρόμος
αφού πεθάναμε μαζί εγώ κι ο ταχυδρόμος;


Postacı öldü...
...On yedi yaşında bir delikanlıydı
uçup gitti şimdi

Sana kim getirecek sevgilim
söz verdiğim o mektubu?

Ve uçup giden bir kuş gibi
keder dolu hayatı,
uçup gitti ve bıraktı onu
o serin nefesi

Sana kim verecek sevgilim
son öpücüğümü?

Postacı öldü, on yedi yaşında
ve oydu sevgilim,
o yorgun gölgesi şimdi filizleniyor,
bülbüllere serinlik veriyor

Sana kim gösterecek sevgilim
rüyanın yolunun nerede olduğunu
ben de postacı ile birlikte öldükten sonra?

naytekin © 22.07.2019

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info