Makrina'nın üzüntüsü
Τα πλοία που σαλπάρανε δεν πήρανε κανένα,
τη Σμύρνη και το Αϊβαλί τ’ αφήσανε καμμένα.
Η θάλασσα μ’ ορφάνεψε που πήρε το γιαβρί μου,
γι’ αυτό θωρώ τα κύματα και καίγεται η ψυχή μου.
Τα χρόνια μου περάσανε μα το μαράζι μένει,
δεντρί που ξεριζώθηκε ανθούς δεν ανασταίνει.
Gemiler kimseyi almadan denize açıldı**
İzmir ve Ayvalık’ı yanık bıraktılar
Deniz yavrumu alıp, beni öksüz bıraktı,
Bu yüzden gözlerimi dikiyorum dalgalara, içim yanıyor
Yıllarım içimdeki acıyla geçti
Ağaç köklerinden söküldü ve tekrar çiçek (meyve) vermiyor
vynym, Batuhan © 20.04.2021