Svetlost u dusi
Θυμάμαι μια φορά που ορκιζόσουν
Πώς ότι κι αν συμβεί θα μ’ αγαπάς
Και τώρα λες πως όλα έχουν τελειώσει
Πως χάθηκε η μαγεία πια για μας
Μα εγώ πιστεύω ακόμα ότι είμαστε ένα
Τα όνειρα θα βγουν αληθινά
Αν στην αγάπη δώσουμε μια ελπίδα
Θα δεις ότι τα πάντα ξεπερνά
Κι αναρωτιέμαι...
Γιατί δε διώχνουμε μαζί
Απ’ τα μάτια τη βροχή
Για να λάμψει πάλι
φως στην ψυχή
γιατί η καρδιά να μην μπορεί
Να γιατρέψει την πληγή
Για να λάμψει πάλι
Απ’ την αρχή
Το φως στην ψυχή
Φτιαχτήκαμε ο ένας για τον άλλον
και όσο το πιστεύω αυτό μπορώ
κι αν νιώθω ακόμα μέσα μου
τη φλόγα που άναψε μια μέρα
εσύ και εγώ
κι αναρωτιέμαι....
Secam se kako si se jednom zakleo
da ces me voleti bez obzira na sve
a sada kazes da je svemu kraj
da je magija nestala za nas
ali ja jos uvek verujem da smo jedno
i da ce se snovi ostvariti
ako damo sansu ljubavi
videces da sve moze da prevazidje
i pitam se...
Zasto zajedno ne zaustavimo
kisu u ocima
kako bi ponovo zasijala
svetlost u dusi
zasto srce ne moze
da izleci ranu
i da ponovo zasija
svetlost u dusi
Stvoreni smo jedno za drugo
i sve dok verujem u to mogu da zivim
iako jos uvek osecam u sebi
plamen koji smo zapalili onog dana
ti i ja
i pitam se...
neraidaBGD, Ivana © 18.12.2006