Ha arribat l'hivern
Μπήκε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα `χει χάσει και παλτουδιά καινούργια πρέπει ν’ αγοράσει μα το δικό μου κι αν επάλιωσε παλτό φράγκο δε δίνω κι ούτε νοιάζομαι γι’ αυτό Κι αν ο καθένας τουρτουρίζει από το κρύο θα την περνώ στην αγκαλιά σου μεγαλείο κι όταν το τζάκι μένει σπίτι μας σβηστό θα με θερμαίνει το φιλί σου το ζεστό Κι αν δεν ανάβουμε κουκλίτσα μου μαγκάλι θα `μαι ζεστός μες στη δική σου την αγκάλη το πιο θερμό καλοριφέρ ειν’ τα φιλιά σαν θα κοιμόμαστε κουκλίτσα μου αγκαλιά Κι έτσι δε θα `χουμε ανάγκη από φώτα θα την περνάμε μια χαρά ζωή και κότα και θα κοιμόμαστε κι οι δυο απ’ τις εννιά να μη μας πιάνει ξεροβόρι ή παγωνιά		Ha arribat l’hivern i en Cosme s’ha tornat boig i ha anat corrents a comprar-se un abric però el meu abric tot i que ha tornat vell tant se me’n fot i no em preocupa I mentre tothom es mor de fred m’ho passaré de conya abraçat a tu i quan s’apagui la xemeneia de ca nostra els teus petons em donaran calor I si no encenem carinyo meu cap braser estaré ben calent dins els teus braços l’estufa més càlida son els petons de quan serem carinyo meu ben abraçats I no tindrem així cap necessitat de foc ens ho pasarem d’alló més bé i jeurem plegats des de les nou perquè no ens agafi ni el vent glaçat ni la gelada
stixoi.info © 11.06.2003

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info