Zweihundert in Kaisarianí | ||
Δένω κόμπο στο μαντήλι να θυμάμαι ένα καημό ρίχνω λάδι στο καντήλι και στη Παναγιά λυγμό, διακόσιοι στη Καισαριανή κι έμεινε ο κόσμος μόνος διακόσιοι στη Καισαριανή και μίκρυνε ο κόσμος, Ρώτησε τη καρδερίνα στο χρυσό της το κλουβί γιατί κάθε Μάη μήνα μένει πάντοτε βουβή. | In das Tuch mach' ich den Knoten der mich erinnert an den Schmerz mit Öl fülle ich das Öllämpchen ein Schluchzer für die Muttergottes, zweihundert in Kaisarianí und die Welt sie blieb allein zweihundert in Kaisarianí und die Welt sie wurde klein, Frage nur den Distelfink in seinem goldnen Käfig warum denn jedesmal im Mai er nicht singt sein Lied. | |
Balinger © 12.02.2019 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info