Die steinernen Gärten
Κοιτάζω απ’ το λόφο
τις ρυτίδες της πόλης
μυρίζω την αναπνοή
της ανάγκης.
Κατηφορίζω
στενοί δρόμοι
βραδιάζει
μπλε φώτα
κλειστά παράθυρα
ερημιά.
Σταματάω στην άκρη του δρόμου
μαζεύω βιαστικά λέξεις
και συνεχίζω την περιπλάνηση.
Ich schaue von dem Hügel
die Falten der Stadt
ich rieche den Atem
der Not
Ich gehe hinunter
schmale Wege
es wird Abend
blaue Lichter
geschlossene Fenster
Einsamkeit.
Ich halte am Wegrand an
ich sammle eilig Worte
und setze das Herumirren fort.
Balinger © 25.11.2020