Mnogo si zakasnila
Πάντα μια ζωή, κόντρα λογική
τέλεια φυλακή, όσοι μ’ αγαπούσαν
Πού ήσουνα εσύ, τόσα χρόνια εσύ
κι έγινα πληγή, με όσα μ’ ακουμπούσαν
Μέσα σε χιόνια και βροχές
πόσο μεγάλωσα για δες
και πόσο πάγωσα στο χθές
που δεν πιστεύω στις φωτιές
Άργησες πολύ, δεν έχω ψυχή
δεν είμαι παιδί πια, μόνο μοιάζω
Άργησες πολύ, κόβω σαν γυαλί
όποιον πλησιάζει και τρομάζω
Μακάρι να με φτιάξεις, πάλι απ’ την αρχή
μακάρι να μ’ αλλάξεις, κι ας άργησες πολύ
Άργησες πολύ, στο χω ξαναπεί
είσαι το νησί, η θάλασσα που ψάχνω
Όμως μες στο νου φράχτες του μυαλού
σύνορα παντού σ’ όποιο χάρτη φτιάχνω
Η πιο αθώα μου πλευρά
κρυμμένη πάντα στη σκιά
πάλι σε φόβους τριγυρνά
και πάλι λείπει απ την καρδιά
Celog života protiv logike
Totalna robija, oni koji su me voleli
Gde si bila ti, tolike godine ti
I postao sam rana od njihovih dodira
Kroz snegove i kiše
Koliko sam sazreo, pogledaj
I koliko sam se zarobio u prošlosti
I ne verujem u vatre
Mnogo si zakasnila, nemam dušu
Nisam više dete, samo delujem tako
Mnogo si zakasnila, sečem kao staklo
Svakoga ko se približi i plašim se
Voleo bih da me napraviš opet ispočetka
Voleo bih da me promeniš, iako si mnogo zakasnila
Mnogo si zakasnila, već sam ti rekao
Ti si ostrvo, more koje tražim
Ali, u glavi sam ograničen
Svuda su granice, na svakoj karti ih crtam
Moja najnevinija strana
Uvek je skrivena u senci
Opet je okružena strahovima
I opet nestaje iz srca
anchee89 © 30.03.2019