Na co ci
Αλυσίδες με κρατούσαν βαριές Στα ναι, σε σένα, στο χθες και δεν είναι ότι δεν ήθελα κι εγώ είπα βρηκα αυτό που ζητώ Οι αλυσίδες σκουριάσαν πια κρίκο κρίκο πέσαν βαριά τώρα βλέπω ότι υπάρχω κι εγώ ξαναμπαίνω λοιπόν στο χορό Τι το θες να σπάσει ένας κρίκος Τι το θες είχες πει δεν είναι απλό, μα θα συμβεί Μα εγώ δε θα φύγω από σένα πια ποτέ Τι το θες αρκεί μια κουβέντα όπως χθες Τι το θες Κι έσπασε ο κρίκος Τι το θες Φυλακή δε σ’ είπα ποτέ Κι όμως ναι στα μικρά, μου έλεγες ήρθε μια στιγμή Τι το θες που είπα εγώ το δικό μου ποτέ Σου είπα πάμε σε μιαν άκρη στη γη και μένα αυτό μου αρκεί Δε θέλω πόλεις, ούτε κόσμους να δω Δεν αντέχω να ζω στον καιρό Μου είπες ένα, μου είπες πολλά σ’ αγαπώ δεν είναι αρκετά Όταν φτάσει να σπάσει ένας κρίκος η αλυσίδα σου πια δε με κρατά		Na łańcuchach mnie trzymały do dziś Przyrzeczenia przeszłość i ty Choć mówiłam że i moja w tym chęć Że znalazłam co pragnęłam mieć Te łańcuchy pokryły się rdzą Jego ogniwa ciężarem już są Teraz widzę że istnieję i ja Chcę od nowa zbudować swój świat Na co ci Niech pęknie ogniwo Na co ci Rzekłeś mi niełatwo to przyjdzie choć ma przyjść Lecz że sił mi nie starczy by odejść i by żyć Na co ci Ten wczorajszy nasz spór starczy mi Na co ci Już pękło ogniwo Na co ci Nigdy ja nie zwałam cię jarzmem – jednak tak Z błahych spraw domniemałam że nadszedł już ten czas Na co ci Dałam znak że mej zgody już brak Mówiłam chodźmy choćby na świata kres Jak dla mnie – do przyjęcia to jest Nie zamierzam zwiedzać ni planet ni miast Nie mam siły wzdłuż czasu by trwać Rzekłeś jedno – lecz wieleś mi rzekł 'Kocham cię' – nie obronisz tych pęt Gdy oniwo się kruszyć zaczyna Nic nie trzyma mnie – twój łańcuch już pękł
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 22.01.2019

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info