Znam pewne miasto
Ξέρω μια κουρασμένη γη
Που έχει μείνει φωτογραφία
Από την πιο ψηλή κορφή
Κοιτάζει πέρα τη Λευκωσία
Ξέρω μια πόλη μιαν οργή
Που κουβαλάει χίλιους αιώνες
Τα καλοκαίρια αιμορραγεί
Μέσα στους έρημους τους στρατώνες
Ξέρω κι εγώ ξέρεις κι εσύ
Ότι τα βράδια μες στα σκοτάδια
Η πόλη αυτή μες στη σιωπή
Της λευτεριάς θέλει τα χάδια
Ξέρω μια πόλη που περιμένει
Μια καταιγίδα και μια γιορτή
Κι αν η φτερούγα της είναι κομμένη
Από το χώμα της άλλη θα βγει
Znam pewien umęczony ląd
Co fotografią ledwie pozostał
Z najwyższej góry patrzy w krąg
Ponad horyzont tam gdzie Nikozja
Znam pewne miasto niczym gniew
Tysięcy wieków dźwiga ciężary
A latem roni łzy i krew
Gdzie opuszczone stoją koszary
Znam prawdę i ty też ją znasz
Że każdej nocy gdy mrok już wkroczy
Gdy cisza trwa to miasto łka
Wolności tak pragnie pieszczoty
Znam pewne miasto co czeka tęsknie
Czeka na burzę czeka na bal
I choć u boku ma skrzydło obcięte
To z prochów nowe wnet rozpostrze w dal
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 09.02.2020