Ne iubeam
Αγαπιόμασταν, Χριστέ μου, αγαπιόμασταν,
τα ματόκλαδά μας λιώναν σαν κοιτιόμασταν.
Στ’ ακροδάχτυλα αγγιζόμαστε και τρέμαμε
και χαμήλωναν κοντά μας κι οι ουρανοί.
Και ποθούσα και ποθούσες να πεθαίναμε
τόσο νέοι, τόσο ωραίοι, τόσο αγνοί.
Αγαπιόμασταν, Χριστέ μου, αγαπιόμασταν,
και τα χείλη μας ματώναν σαν φιλιόμασταν.
Στις κρυφές γωνιές τον έρωτα μαθαίναμε
κι όσα ήτανε τα λάθη ήταν κι οι λυγμοί.
Τη στιγμή εκείνη, Θεέ μου, να πεθαίναμε,
τόσο νέοι, τόσο ωραίοι, τόσο αγνοί.
Ne iubeam, Hristoase, ne iubeam,
Genele noastre se topeau când ne priveam.
Cu vârful degetelor ne atingem şi tremuram
Şi până şi cerurile coborau aproape de noi.
Şi îmi doream şi îţi doreai să murim
Atât de tineri, atât de frumoşi, atât de inocenţi.
Ne iubeam, Hristoase, ne iubeam,
Şi buzele noastre sângerau când ne sărutam.
În colţurile ascunse învăţam despre iubire
Şi câte erau greşelile atâtea erau şi suspinele.
În acel moment, Dumnezeule, de-am muri
Atât de tineri, atât de frumoşi, atât de inocenţi!
angelxirina © 07.06.2021