Without seashore
Μέτρησα κι απόψε της ζωής μου τα χαμένα χρόνια
τρόμαξα που είδα πως ακόμα σ’ αγαπώ
Μ’ έπιασε παράπονο και ρώτησα τα χελιδόνια
κι ούτε αυτά δε `ξέραν που να ψάξω να σε βρω
Κι ύστερα άρχισα να κλαίω κι έμεινα κι εγώ,
βάρκα δίχως λιμανακι και χωρίς γιαλό
Μ’ ένα ροζ φουστάνι και τα μάτια στεναχώρημένα
σκέφτηκα το χάδι σου με γλύκα και θυμό
Ό,τι στη ζωή μου είχα όλα τα `δωσά για σένα
κράτησα μονάχα στη ψυχή μου τον καημό
Κι ύστερα άρχισά να κλαίω κι έμεινα κι εγώ,
βάρκα δίχως λιμανάκι και χωρίς γιαλό
I counted the lost years of my life, tonight too
I frightened because I saw that I still love you
The grievance caught me and I asked the swallows
And not even these ones knew where to search to find you
And later I began to cry and I remained too,
Boat without cove and without seashore.
With a pink dress and sad eyes
I thought about your caress with sweetness and anger
Whatever I had in my life I gave it to you
I held the longing in my soul only.
And later I began to cry and I remained too,
Boat without cove and without seashore.
angelxirina © 09.06.2021