Gel, bitir işimi
Από τη μέρα που ’φυγες
τον ήλιο έχω χάσει
κι η νύχτα την καρδούλα μου
αιχμάλωτη έχει πιάσει
Έλα να με τελειώσεις
μόνο εσύ μπορείς
έλα να με τελειώσεις
μη μου το αρνηθείς
στο στήθος μου μη φοβηθείς
μαχαίρι να καρφώσεις
Είσαι όλα ό,τι έχω και δεν έχω
σου φωνάζω άκουσέ με δεν αντέχω
άλλος να φιλάει τα χείλη
που φιλούσα εγώ
δεν υπάρχει λόγος πια να ζω μονάχος
είμαι σαν το κύμα
που το σπάει ο βράχος
μου ’δωσες ζωή και έλα πάρ’ την πίσω
σε παρακαλώ
Από την ώρα που ’χασα
εσένα από κοντά μου
κομμάτια γίναν οι χαρές
και τρόμος τα όνειρά μου
Sen gittiğin günden beri
Güneşi kaybettim
Ve gece, kalbimi yakalayıp
Tutsak etti
Gel, bitir işimi
Sadece sen yapabilirsin
Gel, bitir işimi
Bunu bana çok görme
Göğsüme bıçak sapla
Korkma
Sen sahip olduğum ve olamadığım herşeysin
Sana sesleniyorum, beni dinle,
Öptüğüm dudakları
Başka birinin öpmesine katlanamam
Tek başıma yaşamam için bir neden yok
Kayanın kırdığı
Dalga gibiyim
Bana hayat verdin, gel ve geri al
Lütfen
Seni kaybettiğim,
Benden uzaklaştığın zamandan beri
Zevklerim paramparça oldu
Rüyalarım karabasan oldu
Zeynep © 29.12.2006