The word of Demosthenis
Κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θα `ναι αδειανοί κι η πολιτεία μου πιο ξένη
τα καφενεία όλα κλειστά κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι
αέρας θα με παρασέρνει κι αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή
Κι ο ήλιος θ’ αποκοιμηθεί μες στα ερείπια της Ολύνθου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου κι οι φίλοι μου και οι εχθροί
μαρμαρωμένοι θα σταθούν οι ρήτορες κι οι λωποδύτες
ζητιάνοι εταίρες και προφήτες μαρμαρωμένοι θα σταθούν
Μπροστά στην πύλη θα σταθώ με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι θα χαιρετήσω το φρουρό
χωρίς βουλή χωρίς Θεό σαν βασιλιάς σ’ αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα μπροστά στην πύλη θα σταθώ
When I get out of this prison, nobody will wait for me
the roads will be empty, and my city even stranger to me
all the cafes will be closed, and all my friends will be abroad
the wind will be dragging me, when I get out of this prison
And the sun will fall asleep, on Olynthos' remains
my friends and enemies will look as they came from a myth
orators and thiefs will stand in fornt of me, stoned-dead
beggers and prostitutes, will stand in front of me, stoned-dead
I 'll stand in front of the gate, with the blankets under my arm
and by moving my head slowly, I will greet the guard
with no will, no god, like a king in an ancient tragedy
I will say the word and the letter, I will stand in front of the gate
stixoi.info © 17.08.2001