Sei lune
Ένα πρωί
Σαν αστραπή
Μ’ ένα φιλί σου καινούριο
Μου δίνεις ζωή
Και το επόμενο πρωί
Γίνεσαι βροχή
Πνίγεις το δάκρυ
Έξι φεγγάρια μετά
Φτάνει το τέλος για μας
Πέφτει η αυλαία και αφήνει το φως
Και τύψεις να μετράς
Είπες εγώ, πάντα εγώ
Κάθε πληγή θα σου γιατρέψω
Γιατί σ’ αγαπώ
Τώρα πες μου πού πας
Ποιον αγαπάς
Κι εμένα πουλάς
Έξι φεγγάρια μετά
Τίποτα πια δε ζητάς
Ήρθες και φεύγεις
τα πάντα αποφεύγεις
Και με σκορπάς
Una mattina
come una folgore
con un bacio straordinario
mi dai la vita
E il mattino seguente
ti trasformi in pioggia
e anneghi la lacrima
Dopo sei lune
viene la fine per noi
cade il sipario e la luce svanisce
e ti confronti coi rimorsi
Hai detto io, sempre io
curero' ogni tua ferita
perche' ti amo
Ora dimmi dove vai
chi ami
e mi tradisci
Sei lune dopo
non chiedi piu' niente
sei venuto e te ne vai
eviti tutto
e mi butti via
roberto patritti, roberto patritti © 12.02.2007