Entsagung | ||
Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι μα το νερό γλυφό. Πάνω στην άμμο την ξανθή γράψαμε τ’ όνομά της Ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή . Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας· λάθος! κι αλλάξαμε ζωή. | An dem versteckten Strand so weiß wie eine Taube dekammen wir Dust am Mittag, aber das Wasser war fade. Auf den goldenen Sand schrieben wir ihren Namen; Wie schön wehte die Brise und die Schrift erlosch. Mit welchem Mut, mit welcher Kraft, welchen Wünschen und Leidenschaften begannen wir unser Leben; Fehler! Und wir änderten das Leben. | |
elesofPoros, Φωνή βοός © 26.02.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info